Vroeger ging je gewoon. Vier, vijf dagen per week. Daar bestond geen discussie over. Maar dat was voor het corona tijdperk. Nu we hebben gezien dat je met thuiswerken ook productief kan zijn, gaat daar waarschijnlijk verandering in komen. Er komt meer ruimte voor werknemers om dan wel thuis, dan wel op kantoor te werken. Nou is die ruimte op zich fijn, maar het brengt mogelijk ook een boel complexiteit en discussie met zich mee. Zowel met jezelf als tussen collega’s. Wat voor moeilijkheden komen we tegen? En hoe gaan we daar mee om?
Niet langer op de automatische piloot
De plotselinge keuzevrijheid: die vreet energie. Ik merk dat zelf ook. Iedere keer dat ik de keuze moet maken om wel of niet naar kantoor te gaan, spoken er allerlei overwegingen door mijn hoofd. Ik vind het altijd gezellig om mijn collega’s te zien, maar soms is het maar voor één meeting. Wat is dan de toegevoegde waarde van kantoor? Als ik niet ga, kan ik wel de kinderen lekker op tijd ophalen. Of toch sporten op een tijd die ik lekker vind. Met thuiswerken krijg je privé veel voor elkaar, terwijl het niet per se ten koste gaat van je productiviteit. Maar als je iedere keer voor thuiswerken kiest, ben je weer bang dat je dingen mist op kantoor.
Voorheen draaide ik veel meer op de automatische piloot. Ik ging naar kantoor omdat dit de gewoonte was. Ik stapte binnen en je schakelde gelijk over naar de werkmodus. Tot het moment dat ik weer naar huis ging. In bepaalde opzichten was dat veel makkelijker. Ik hoor van veel mensen terug dat ze vermoeid zijn. En ik vermoed dat de verdwijning van die vanzelfsprekendheid hiermee te maken heeft.
Kaders creëren rust
De keuzevrijheid kan ook complex zijn voor de sociale verhoudingen op het werk. Hoe houd je de verbinding met je collega’s als straks de helft wel op kantoor zit en de helft niet? Of stel dat straks een deel van je team wel met elkaar rond de vergadertafel zit, en jij nog steeds achter je scherm. Voel je je dan buitengesloten?
Het is belangrijk om zelf goed na te gaan: wat wil ik? Het zou goed zijn als iedereen daarbij de kans pakt om eens terug te kijken op de lockdown. Hoe heb ik die nu eigenlijk ervaren? Wat heb ik gemist, of wat vond ik juist een verademing? Wat vind ik belangrijk om zo goed mogelijk mijn werk te doen? En op welke manier speelt (fysiek) contact met mijn collega’s daarin een rol? Ook werkgevers kunnen hieraan bijdragen door de dialoog te stimuleren over hoe dit het beste ingevuld kan worden. Zo kun je samen duidelijke kaders creëren.
Stigma voorkomen
Met de toenemende vrijheid vraag ik me ook af: hoe gaan mensen naar elkaar kijken? Wat voor stigma gaat zich vormen rondom thuis werken? Misschien dat iemand die heel ambitieus is, denkt: ik ga zoveel mogelijk naar kantoor, want dan ben ik in ieder geval zichtbaar. Ik heb een gezin met twee kinderen van vijf en zeven. Voor mijn partner en mij brengt het thuiswerken veel voordelen. Maar als je samenwoont, en geen kinderen hebt, dan kan het ritme van iedere dag naar kantoor gaan juist heel prettig zijn.
De manier waarop we onze belangen en behoeftes invullen, zal per persoon verschillen. Het gevaar kan zijn dat dit (onbewust) oordelen over elkaar oplevert. Dit kan de keuzestress juist verhogen. En dat wilden we nou juist voorkomen.
Voorkom je stress: ga in dialoog
Er is dus niet één goed antwoord of een ‘one-size-fits-all’ oplossing. De keuze om wel of niet naar kantoor te gaan is afhankelijk van je eigen belangen en die van anderen. Je kan de beste vorm niet voor elkaar bepalen. De uiteindelijke oplossing om zonder stress te kiezen: voer samen de dialoog.
Weten wat jouw impact is op anderen, juist nu? Doe onze Impact Test en krijg inzicht in jouw impact op anderen.
René van FP&P
*René is iedereen en iedereen is René. René beleeft en beschrijft de dingen die we allemaal kunnen tegenkomen in onze ontwikkelingsreis.
Blijf met onze maandelijkse ‘Impuls’ op de hoogte van de ontwikkelingen en onze inzichten op het gebied van: