Serieus nemen is luisteren
Vaak ontstaat het als er niet teruggegeven wordt wat je aan het zeggen bent. Het heeft met luisteren te maken. Het is immers fijn als degene waarmee je in gesprek bent kenbaar maakt dat hij heeft geluisterd, door bijvoorbeeld te herhalen wat je hebt gezegd. Maar als jij met je zegje bezig bent, en iemand walst daar overheen en met zijn eigen perspectief, visie of mening, dan is de kans groot dat je je niet serieus genomen voelt. Hoe zorg je dan dat diegene wel luistert?
Stel jezelf als eerste de vraag: ben ik duidelijk genoeg geweest? Misschien ben je heel boos, maar ondertussen die boosheid aan het bedekken. Bijvoorbeeld door je verhaal te vertellen met een glimlach. Dan kan diegene niet goed inschatten hoe belangrijk het voor jou is. Dat wil niet zeggen dat je vloekend en tierend aan tafel hoeft te zitten, maar maak die boosheid wel voelbaar.
Druk op de pauzeknop
De kans is groot dat het niet aan jou ligt, maar dat je gesprekspartner (bewust of onbewust) niet teruggeeft wat je zegt. Soms lijkt het zelfs een soort spelletje. Maar hoe ga je daar dan mee om?
Ga dan vooral niet op dezelfde voet door met het gesprek. Onderbreek het, en geef duidelijk aan: ik ben hier iets aan het vertellen wat voor mij heel belangrijk is, maar ik betwijfel of het bij jou echt overkomt. Zorg dat jij de aandacht krijgt totdat je het idee hebt dat je serieus genomen wordt.
Het kan daarnaast ook zo zijn dat iemand nog even ergens anders is met zijn gedachten. Misschien speelt aan de andere kant ook wel iets. Maar zorg dan eerst dat je helder communiceert wat bij jou speelt, en vraag daarna naar wat je gesprekspartner bezighoudt.
Zelfvertrouwen behouden
Ik ken het gevoel ook uit eigen ervaring. Een gedeelte van mijn werk besteed ik aan de commerciële kant van het bedrijf. Dan heb ik gesprekken met klanten, en spreken we af dat er een soort follow-up komt. Maar als ik vervolgens mail, krijg ik in sommige gevallen helemaal geen reactie terug.
Ik denk dat ik dan vooral het idee moet loslaten dat het aan mij ligt, dat het iets over mij zegt, dat ik iets niet goed doe. Als ik dat doe, kan ik ontspannen blijven en gewoon denken: ach, ik probeer het over 2 weken nog eens. Krijg ik dan weer geen reactie, dan ga ik explicieter vragen: wat speelt er nu bij jou, wat maakt dat ik geen reactie krijg? Misschien zijn daar heel goede verklaringen voor, maar is diegene vergeten dat te communiceren.
Ik denk dat het, in zowel face-to-face gesprekken als in mailcontact, belangrijk is vooral niet gelijk je zelfvertrouwen te verliezen. Zolang jij jezelf serieus neemt, en weet dat je trouw bent aan je principes en waarden, dan kan de oorzaak van je gevoel eigenlijk alleen nog maar bij de ander gezocht worden. En op dat moment kan alleen al het benoemen dat je je niet gehoord voelt heel wat in beweging brengen.
Wil jij meer inzichten rondom persoonlijke ontwikkeling? Meld je dan nu aan voor onze nieuwsbrief!
René van FP&P
*René is iedereen en iedereen is René. René beleeft en beschrijft de dingen die we allemaal kunnen tegenkomen in onze ontwikkelingsreis.