Onderliggende spanning blijft vaak onbesproken
De spanning zat er al een tijdje. Er waren een aantal dingen in de samenwerking die maakten dat ik het gevoel kreeg niet op waarde geschat te worden. Bij het gesprek over de afspraken van onze samenwerking, was ik van plan dit als eerste te melden. Maar het liep anders. Het lukte me niet om die onderliggende spanning als eerste aan te kaarten. In plaats daarvan begon ik eigenlijk al heel snel aan de ander uit te leggen waarom ik toch echt meer moest gaan verdienen. Dat werkte averechts. Mijn gesprekspartner begon gelijk uit te leggen waarom de huidige afspraken toch echt optimaal waren vanuit zijn eigen perspectief. Voor ik er erg in had, werd mijn toon feller. Ik ging steeds meer aandringen op waarom ik gelijk had en hij niet.
Salarisonderhandeling raakt aan jouw waardering
Mijn salarisonderhandeling verliep dus verre van ideaal. En gek is dat niet. Een salarisonderhandeling is ontzettend moeilijk. En ze voelen altijd zo beladen. Maar waarom is dat? En kan het ook anders? Het bedrag van een salaris kun je heel inhoudelijk benaderen. Er zijn benchmarks, er is een marktwaarde, er is een historie, er zijn economische ontwikkelingen, zoals inflatie en CAO’s. Maar ondanks dat is de kans dat je in een patstelling komt bij zo’n gesprek heel groot. Je werkgever kijkt er op een bepaalde manier naar en ziet geen reden om het aan te passen. Jij wil daarentegen toch graag je salaris of vergoeding iets verhogen. Bij zo’n verschil van perspectief blijft het niet bij een inhoudelijke benadering, maar wordt het ook ineens emotioneel en persoonlijk. Het gesprek wordt beladen, omdat het raakt aan de kern van jezelf. Het raakt aan jouw waardering, jouw erkenning. En omdat we die dingen nodig hebben als mensen, om ons fijn te voelen in ons werk, reduceren we het tot dat ene getal, de hoogte van het salaris, dat daarmee invulling lijkt te geven op alle elementen. Daarom komt er zo veel spanning op te staan. Voor je het weet neem je een stelling in, en is het gesprek niet langer constructief.
Het gaat om meer dan geld
We vergeten vaak dat waar het op een hoger niveau ook over meer moet gaan dan het geldbedrag. Het moet ook gaan over werkplezier, werkdruk, werk-privé balans, persoonlijke ontwikkeling enzovoort. Zoals ik eerder al beschreef, kwam ik er onlangs zelf weer pijnlijk achter hoe lastig het is wanneer het gaat om je eigen ‘verdienvermogen’. Ik vergat hoe snel je terechtkomt in een discussie dat slechts gaat over ‘hoger’ of ‘lager’, in plaats van dat je met je gesprekspartner samen onderzoekt op welke manieren dit belang, en andere belangen, van jou en je werkgever gediend kunnen worden. Terwijl dat laatste leidt vaak tot een beter gesprek, en vergroot de kans op een prettige uitkomst voor beide partijen.